maandag 23 februari 2015

Dag 6. Voorgegaan

‘Vandaag sta ik stil bij hen die rouwen.’*
‘Uw dochter is gestorven.’
Lucas 8:49


Niets grijpt meer in, hakt er meer in, dan het verlies van een kind.
Een stuk van jezelf sterft mee.
Alsof je hart uit je lijf wordt gerukt.
Nooit, nee, nooit zul je meer dezelfde zijn.
Nooit, nee nooit, zal iets ooit weer hetzelfde zijn.

‘De dood is geen geringe vijand.’*

Boven in de hemel
ziet een Vader naar Zijn Zoon.
Zijn hart is vol pijn en verdriet;
leeg is de plaats naast Zijn troon.

Wie zal ooit kennen
de pijn van Zijn hart;
Hij, die Zijn enige Zoon
om ons te redden
aan de dood overgaf.

Twijfel je nu nog of Hij
ook maar weet heeft
van jouw verdriet en pijn,
als je staat aan de rand
van een graf?

‘De dood is geen geringe vijand.’*

Jezus zegt: ‘Wees niet bang!’
Wees niet bang, geloof, zij zal gered worden!

Jezus zegt het ook tegen ons, tegen jou en mij:
‘Wees niet bang, geloof, en je zult gered worden.













Geloof, geloof in Mij,
Ik ben de dood ingegaan.
Wees maar niet bang, weet,
Ik ben ook daarin voorgegaan.

Hoe je ziel nu ook door angst
en vrees worden doorboord,
door Mij heeft de dood
nimmermeer het laatste woord.

Vertrouw je leven aan Mij toe,
leg het in mijn hand.
Wees niet bang, laat Mij je leiden
naar het ‘Beloofde Land’.



Het verhaal van het dochtertje van Jaïrus kun je vinden in:
>> Mattheüs 9:18,19; 23-26
>> Marcus 5:21-24; 35-43
>> Lucas 8:40-42; 49-56

Gedachten bij het boekje 'Vrouwen rond het kruis'
* Citaat boekje

1 opmerking: