maandag 26 mei 2014

... en de schapen horen Zijn stem …

Vanmorgen liet ik onze Jaylinn uit en met het bereiken van het weidje waar 3 schapen staan, schoot mij een voorval van vorige week weer te binnen.

De drie schapen die daar staan zijn nog best jong; ze zijn vorig jaar geboren en ik heb dan ook eigenlijk de neiging om te spreken van schaapjes.
Maar goed, deze schapen zijn met de fles grootgebracht en daar ze op mijn dagelijkse route liggen van ons hondje uitlaten, heb ik ze praktisch op zien groeien.
Een keer heb ik er zelfs eentje uit het (toen droge) slootje gevist en terug in het weidje gezet; deze was namelijk door de afrastering gekropen.
(het gras bij de buren is immers ook altijd groener, zelfs bij schapen)
Al met al heb ik daardoor iets met deze ‘schaapjes’.
Hoe raar het misschien ook klinkt, ze hebben een speciaal plekje in mijn hart.

Die bewuste middag liep ik er opnieuw langs en ineens vlogen de drie schapen naar de rand van hek waar hun ‘huisje’ staat, de plaats waar hun baasjes hen hun voer etc. komen geven.
Ze renden echt werkelijk naar die plaats toe en schreeuwden luid; hun geblaat was tot in de verre omtrek te horen.
Het raakte mijn hart dit te zien gebeuren en de schapen zo te horen schreeuwen.
Met het zien en horen van dit alles, schoot mij dit woord uit de Bijbel te binnen: … en de schapen horen Zijn stem.

Het ene moment staan ze rustig met z’n drieën te grazen en het volgende moment rennen ze naar de plaats waarvan ze wisten dat hun baasje altijd kwam.
Diep ontroert liep ik terug naar huis, waar echter de dagelijkse bezigheden mij weer zo in beslag namen dat ik het vergat.
Tot vanmorgen.
En opnieuw zag ik het voorval voor me, en hoorde ze als het ware gewoon weer schreeuwen en opnieuw raakte zelfs de gedachte eraan mijn hart.
Want het zegt iets over ons en onze Herder, de Here Jezus.

Ik loop daar elke dag en vanaf dat ze klein zijn begroette ik deze schaapjes.
(ja, ik ben een beetje een maf mens en praat zelfs tegen de schaapjes; en als de koeien weer  in de wei staan, ook tegen hen: goede morgen, jongens/dames … Ach …)
Soms tilt er één zijn kop op, soms komen ze nieuwsgierig weer even dichtbij het hek, maar daar blijf het bij.
Als ze echter hun baasje, hun ‘herder’, horen, rennen ze naar de plaats waar zij haar stem horen.
Ze herkennen haar stem en willen maar één ding, naar haar toe.
En wij?


Het verhaal van de Goede Herder staat in Johannes 10.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten